Moja Lađa

Ada Kale

Adakale ili Ada-Kale (tur. ada; ostrvo + kale; grad) je nekadašnje ostrvo i naselje na Dunavu u Tekijsko-oršavskoj dolini, između gornje klisure Kazana i nizvodne Sipske klisure, kod ušća reke Černe na granici prema Rumuniji. Bilo je dugo 1750 m. a široko 500 m. Adakale su još Rimljani utvrdili i na temeljima tih utvrđenja građena su druga, tako je ono uvek služilo u vojne svrhe, jer je onaj ko je bio njegov gospodar, gospodario je plovidbom kroz Đerdap. Austrijanci poslednji obnavljaju drevna utvrđenja najpre 1689 kada car Leopold I gradi utvrđenje koje naziva Nova Oršava, jer se nalazio 3 km nizvodno od rumunskog grada Oršave, a zatim i znatno pojačanje 1718-1738 kada je imalo 5 kula, od kojih 4 ugaone, a jednu sa šančevima na najistaknutijem delu Alion bregu. Godine 1718 tu je bio carski stan odakle je car Josif I posmatrao borbu sa turcima. Turci su ga naselili posle Asutrijske okupacije 1718-1739, pa do njegovog potapanja tu je bio tursko naselje. Adakale je često menjalo gospodare. Bilo je srpsko, tursko, austro-ugarsko i na kraju rumunsko. Tek 1878. po Berlinskom ugovoru Turska napušta Adakale.

Posle Balkanskih ratova od 1913 je u posedu je Austro-Ugarske, a posle Prvog svetskog rata pripalo je Rumuniji. Na ovom ostrvu je 25. jula 1804. za vreme Prvog srpskog ustanka, srpska potera predvođena Milenkom Stojkovićem, uhvatila je i pogubila četvoricu beogradskih dahija Aganliju, Kučuk Aliju, Mula Jusufa i Fočić Mehmed-agu.

Ostrvo je bilo čuveno po vinovoj lozi zvanoj adakalka.

Baš na ovom ostrvu, prema predanju, argonauti otkrili drvo masline, do tada nepoznato u antičkom svetu.

Potopljeno je 1971 godine izgradnjom Hidroenergetskog sistema Đerdap.

• < Prev
• Next >